21.03.2011 / Door info psy.be / Psychotherapie

Analytische psychotherapie

Basisprincipes
De theoretische basis is dezelfde als deze van de psycheanalyse. Ze gaat er ook van uit dat de meeste van onze problemen die we tegenkomen als volwassene, hun oorsprong vinden in de niet opgeloste problemen als kind.

Deze therapievorm kan worden overwogen voor patiënten met complexe en hardnekkige psychische of psychiatrische klachten of voor personen zonder specifieke klachten die behoefte hebben aan dieptepsychologische groei. Het is een intensief en langdurig proces dat zich vooral richt op het verkennen van het onbewuste en het ontwikkelen van de relatie tussen het onbewuste en het bewuste. De analyse vraagt een sterke motivatie van de patiënt. Omdat het onbewuste echt onbewust is, is het per definitie lastig om er in gewone mensentaal over te praten en te schrijven. Het onbewuste manifesteert zich alleen op indirecte wijze, onder andere in dromen, fantasieën, stemmingen, gedrag en projecties…

Deze methode neemt ook aan dat een genezing maar kan plaatsvinden door een bevrijding van de gevoelens. Pas als de patient vrij is kan hij een meer evenwichtig leven leiden.

Practisch gezien...

In praktijk heb je een onderhoud met je therapeut. In het geval van een analytische psychotherapie zal de therapeut actiever en directer tussenkomen dan bij een klassieke psycheanalyse behandeling. Hij ondervraagt de patient over zijn verleden en zijn familiale relaties in het verleden. De therapeut tracht zo dicht mogelijk te benaderen wat de patient juist voelt, en beleeft op emotioneel vlak. Hij identificeert de schema’s waarmee de patient regelmatig wordt geconfronteerd om de patient te helpen er anders tegenover te staan wanneer hij de volgende keer met een gelijkaardig probleem wordt geconfronteerd. 

Elke psychotherapeut heeft natuurlijk zijn eigen werkkader (ritme, duurtijd van de sessies, prijs, betaling igv annulatie, verlofplanning, …)

De duurtijd van dit soort behandeling is variabel. Ze hangt natuurlijk af van de vraag van de patient en de complexiteit van de klacht alsook van de graad van autonomie van de patient.

Normaal gezien vinden deze behandelingen plaats één à twee keer per week.

Aangewezen bij…

Deze behandelingswijze is aangeraden voor een wederkerend probleem waardoor dat het dagdagelijkse leven ondragelijk wordt op relationeel, affectief, emotioneel of professioneel vlak.