24.06.2011 / Door info psy.be / Relatieproblemen

Omgaan met een echtscheiding

Soms is het weloverwogen, maar soms is het ook plots. En natuurlijk wordt de echtscheiding anders beleefd in funktie van de omstandigheden waarin je uit elkaar gaat.

Uit elkaar gaan zonder haat en in een wederzijds respect vraagt heel wat zelfbeheersing, zeker als er kinderen mee gemoeid zijn.  Hoe beter men afstand kan doen van de relatie, hoe vlotter het verloop van de echtscheiding.

Op het moment dat de relatie op springen staat, gaan we door een heleboel emoties : verdriet, woede, angst voor een onzekere toekomst of gewoon angst om alleen te zijn.  Er moeten ook heel veel verschillende beslissingen genomen worden op korte termijn en het  gevoel dat je hebt gefaald speelt natuurlijk ook parten.

In België geven de nationale statistieken aan dat er ongeveer 4 huwelijken zijn (ongeveer 40.000 per jaar) voor 3 echtscheidingen (ongeveer 30.000 per jaar). En dit cijfer groeit nog elke dag.  De statistieken geven ook aan dat in 40% van de gevallen de kinderen bij hun moeder blijven.

Er is meestal één vraag die terugkeert : Is die echtscheiding echt wel een goede oplossing ?

Vooraleer de knoop door te hakken is het belangrijk om uit te maken waar het allemaal verkeerd loopt. Vanwaar dat gebrek aan communicatie ? Hoe komt het dat er een gebrek is aan complementariteit ?  Vanwaar komt dat gemis aan liefde ?  
 

Als het nog enigzinds mogelijk is, is het aan te raden om te zoeken naar een oplossing voor die problemen. Maar wanneer duidelijk wordt voor elke partij dat er geen liefde meer bestaat tussen de partners, dan is het belangrijk dat je toch alles geprobeerd hebt om de relatie te doen lukken. Op die manier moet je dan ook later geen spijt hebben van je beslissing.  Meestal laat het koppel zich bijstaan door een relatietherapeut.
 

De manier waarop jullie beslissen om de echtscheiding aan te vatten zal natuurlijk een impact hebben op de rest van je leven. Het is belangrijk dat je de scheiding probeert op te vatten als een moment om eens terug te kijken naar je eigen dromen, wat je voor jezelf belangrijk vindt, en om aldus de nodige veranderingen aan te brengen voor een nieuw leven.

Scheiding of plotse breuk?
Als onze partner ons verlaat, spreken we eerder van een breuk dan een scheiding. Het is een unilaterale beslissing van één van beide partijen (daar waar een echtscheiding met zijn twee kan overwogen worden).

Bij een breuk gebeurt het vaak dat de partner die verlaten is er paniekgevoelens aan overhoudt en die angsten gaan ons beletten om een nieuw leven op te starten. We moeten eerst verwerken wat ons is overkomen en pas daarna kan je denken aan een nieuwe start.  

Een breuk is dus wel een stuk harder te verwerken dan een echtscheiding in onderling overleg. Anderzijds sta je soms versteld hoe je in staat bent om capaciteiten van jezelf te ontdekken waarvan je zelf nog niet wist dat je ze had.  Het vraagt natuurlijk tijd en inspanning want je moet vaak door het dal gaan om te leren leven in het hier en nu. Het is belangrijk om zichzelf de tijd te gunnen en niet onmiddellijk wakker liggen van de toekomst.

Die angst om zich alleen te voelen is meestal meer aanwezig bij personen die iets meer afhankelijk zijn van de anderen.   Als de breuk het gevolg is van kwetsuren (zoals vreemd gaan, afgunst, dominantie, …) dan kan het vaak langer duren vooraleer je erboven op komt.
 

Een goede raad :
Tegenover jullie kinderen ;
- Wees steeds eerlijk tov je kinderen en leg hen uit dat jullie uit elkaar gaan omdat jullie niet meer van elkaar houden. In het geval van jonge kinderen kan je een vergelijking maken met hun vriendjes : soms houden ze niet meer van elkaar en dat is nu eenmaal het leven.
- Leg hen uit dat jullie altijd hun ouders blijven. Dus zelfs al gaan man en vrouw uit elkaar, ze blijven mama en papa van hun kinderen en ze zullen steeds samen beslissingen nemen aangaande de kinderen.
- Zeg hen dat jullie er geen spijt van hebben dat ze geboren zijn. Zij zijn nog steeds het gevolg van de liefde tussen de twee ouders, op het moment dat ze echt van elkaar hielden.
- Laat hun ook hun gevoelens uiten en wees daar om ze op te vangen.
- Oordeel of misprijs de andere ouder niet! Als we kritiek uiten over de andere ouder gaat het kind vaak ook een trapje lager met zijn zelfvertrouwen. Neem dus uw verantwoordelijkheid als ouders !

Zelfs al is een echtscheiding moeilijk voor de kinderen, toch kunnen de kinderen zich volledig ontplooien op voorwaarde dat de ouders elkaar blijven respecteren.
Natuurlijk zal het verdriet om de relatie een zekere tijd blijven bestaan en het kind zal nog lang dromen dat zijn ouders terug bij elkaar komen als echte geliefden die onder hetzelfde dak wonen…maar op zijn minst kan het kind op een gezonde manier verder doorgroeien.

Voor jezelf :
- Uit je gevoelens tegenover de personen aan wie je wel eens iets kan toevertrouwen.
- Als je je misbruikt of niet gehoord voelt, is het het best om hulp in te roepen van een externe partij. Bemiddelaars daar vaak gespecialiseerd om je daarbij te helpen.
- Hou volgende spreuk goed voor ogen : «Dag per dag zien we wel verder».
- Neem de tijd om nieuwe referentiepunten te vinden en neem geen overhaaste beslissingen.
- Vraag hulp aan een ervaren professional. Want naast de scheiding zal je te kampen hebben met heel wat problemen van juridische aard, maar ook emotioneel kan het een hele brok zijn. Dus laat je zeker bijstaan in die moeilijke momenten.

Tot besluit
Om een relatie op te bouwen moeten de twee partners belisssen om dit samen te doen. Om een relatie af te bouwen en om uit elkaar te gaan, is het voldoende dat één van beiden beslist dat hij/zij niet verder wil. Dit is een gouden regel in elke relatie, vergeet dat nooit.  Uit een relatie stappen blijft een vrije keuze.